Na początku sztuki, na wrzosowisku, pojawiają się trzy czarownice, które mówią o spotkaniu z Makbetem. Scena przenosi się do obozu wojskowego, gdzie Duncan, król Szkocji, i jego syn Malcolm słyszą o odwadze i męstwie Makbeta i Banka. Bronią oni Szkocji przed Irlandczykami pod wodzą zdrajcy Macdonwalda i Norwegami wspomaganymi przez tana Kawdoru.
Wiedźmy wygłaszają przepowiednię: Makbet zostanie Tanem Kawdoru, a potem królem. Banko będzie przodkiem przyszłych królów. Czarownice znikają, a mężczyźni rozmyślają nad tym co usłyszeli. Makbet, pan Glamis, zastanawia się, w jaki sposób mógłby zostać panem Kawdoru. Pierwsza część przepowiedni spełnia się. Pojawiają się ludzie Duncana, Ross i Angus. Oznajmiają że poprzedni tan Kawdoru, za zdradę, stracił swoją pozycję. W uznaniu zasług, tanem Kawdoru król mianuje Makbeta.
Teraz Makbet zastanawia się, czy prawdą jest, że kiedyś może zostać królem. Pisze do swojej żony, Lady Makbet. Ta uważa, że jej mąż musi zrobić wszystko aby zdobyć koronę. Proponuje, by zamordowali króla Duncana. Makbet waha się, ale żona ostatecznie przekonuje go do popełnienia morderstwa. Wymyśla plan upicia służących Duncana i kiedy będą spali Makbet upozoruje ich winę.
Makbet realizuje plan, ale dręczą go dziwne wizje i dźwięki. Ciało króla zostaje znalezione, a Makbet zabija służących Duncana. Twierdzi że nie mógł się opanować gdy zrozumiał że to oni musieli zabić króla. Nikt tej wersji nie podważa. Malcolm i Donalbain, synowie króla, pewni że ich życie jest w niebezpieczeństwie, uciekają ze Szkocji.
Makbet zostaje królem. Ogarnięty paranoją, wspomina przepowiednię czarownic, że królem zostanie potomek Banka. Wynajmuje zabójców, by zamordowali Banka i jego syna Fleance’a. Mordercom udaje się zabić Banka, ale Fleance’owi udaje się uciec. W nocy, na uczcie, pojawia się duch Blanka. Widoczna tylko dla Makbeta zjawa przeraża go. Pozorne szaleństwo Makbeta tylko pogłębia sceptycyzm thanów wobec jego rządów.
Makbet odwiedza czarownice. Te przekazują mu jeszcze trzy przepowiednie: że powinien obawiać się Macduffa, że żaden mężczyzna „zrodzony z kobiety” go nie skrzywdzi i że Makbet nie zostanie pokonany, dopóki Las Birnamski nie przybędzie do zamku Dunsinane. Makbet widzi też wizję ośmiu królów, a za nimi ducha Banka. Wierzy, że te przepowiednie oznaczają, iż jest niezwyciężony.
Odzyskana pewność siebie sprawia, że Makbet jest zdecydowany wyeliminować lorda Macduffa. Ten ucieka do Anglii i przyłącza się do syna Duncana, Malcolma. Makbet rozkazuje zaatakować zamek Macduffa i zabić wszystkich, w tym Lady Macduff i jej małego synka.
W Anglii Macduff spotyka Malcolma, który zbiera armię. Macduff przysięga zemścić się na Makbecie. Ten przygotowuje się do obrony, a Lady Makbet zaczyna tracić zdrowy rozsądek. Gdy wojska zbliżają się do zamku Dunsinane, popełnia samobójstwo.
Makbet, na krótko popada w rozpacz, ale nie traci wiary w przepowiednie czarownic. Traci pewność siebie , gdy Las Birnamski zmierza w kierunku zamku. To ludzie Malcolma przykryli się gałęziami, aby ukryć wielkość swoich sił. Stworzyło to iluzję, że las się zbliża.
Wojska Makbeta zostają pokonane. Ten walczy z Macduffem, który chce się na nim zemścić. Mówi Makbetowi, że matka urodziła go przez cesarskie cięcie, co oznacza że został wyjęty z kobiety, a nie z niej zrodzony. Czarownice go oszukały. Zostaje pokonany i ginie, a Malcolm zostaje królem Szkocji.
Bibliografia:
1. Wikipedia