Metafora / Analogia: W tłumaczeniu oznacza to „sen, który rozprostowuje splątany zwój zmartwień”. Makbet i jego żona zamordowali Duncana i śpią, więc Makbet porównuje akt snu do aktu rozplątywania. Sen rozplątuje zmartwienia tak samo, jak tkacz rozplątuje nici. Nie będzie spał przez resztę sztuki. Zamiast tego będzie się wiecznie martwił i popadał w paranoję, że ktoś lub coś nadprzyrodzonego odkryje jego zbrodnię.
Obrazowanie: wiersz zawiera dwa rodzaje obrazowania: „sen” i „ubranie”. Motyw przewodni snu przewija się przez całą sztukę. Brak snu jest wynikiem poczucia winy, które pod koniec sztuki doprowadzi zarówno Makbeta, jak i Lady Makbet do szaleństwa.
Makbet jest również pełen obrazów ubrań: „pożyczone szaty”, „korona” i „rękaw”. Obrazy te podkreślają domowe i płciowe różnice między parą. Jak na ironię, Makbet czyni tu analogię do kobiecego obowiązku domowego (szycia).