Oprócz powyższych, w Makbecie Szekspira każdy z bohaterów ma dodatkowy konflikt wewnętrzny.
Banko zmaga się ze swoją wiedzą na temat tego, co czarownice powiedziały Makbetowi. Podejrzewa go o zdradę. Jednak Makbet jest jego przyjacielem, a on nie ma żadnych dowodów. Banko zastanawia, się czy przepowiednia spełni się również w jego przypadku.
Również Lady Makbet zmaga się z konfliktem wewnętrznym. Kiedy błaga „duchy”, by ją „rozdziewiczyły” itd. (Akt 1.5), aby stała się agresywna i bezlitosna jak mężczyzna, ujawnia właśnie wewnętrzny konflikt. Wątpi w swoją zdolność do przeprowadzenia zamachu. Kiedy ma szansę zrobić to sama, nie może tego zrobić. Śpiący Duncan przypomina jej ojca: dość łzawe jak na kogoś, kto jest uważany za tak złego. Wyrzuty sumienia w końcu doprowadzają ją do obłędu.
Wreszcie Makbet rozmyśla o pokornej naturze Duncana i jego uczciwości (Akt 1.7). W pewnym momencie postanawia nie zabijać Duncana ze względu na to, jakim był władcą. Oczywiście, groźba wiecznego potępienia też odgrywa rolę w jego decyzji. Tak czy inaczej jednak, Makbet w akcie 1.7 cierpi na specyficzny konflikt wewnętrzny. Ambicja jednak zwycięża.