Szekspir mógł całkowicie pominąć drugą scenę w akcie czwartym i pokazać jedynie reakcję MacDuffa na wieść o tym, że jego rodzina została zamordowana. Zamiast tego dodaje scenę z Lady MacDuff, aby wywołać współczucie widzów.
W Lady MacDuff, Szekspir kreuje postać kobiecą, która jest jednocześnie silna i rodzinna. Widać, że czuje się ona bardzo bezbronna po odejściu męża. Czuje się również porzucona i staje się zgorzkniała. Uważa go za zdrajcę, i mówi synowi że nie żyje. Machinacje Makbeta spowodowały zamieszanie nie tylko polityczne. Dzięki temu krótkiemu spojrzeniu na jej rozmowę z synem, Szekspir tworzy bardzo realistyczny portret bólu i udręki odczuwanej przez rodzinę, na którą wpłynęły ambicje Makbeta.