W odpowiedzi na to pytanie czytelnik musi pamiętać, że ludzie tamtej epoki uważali, iż świat nadprzyrodzony stanowi bezpośrednią konkurencję dla świata naturalnego. Szczególnie duchy uważano za mające głęboki wpływ na naturalny porządek wydarzeń. Korzystając z tego, Szekspir wykorzystał elementy świata nadprzyrodzonego w celu stworzenia dramatycznego akcentu, a nie bezpośredniego wpływu na działania bohaterów. Makbet chce wykorzystać zjawiska nadprzyrodzone jako przyczynę swoich działań. Ale nie oszukuje się długo co do tego, że wpływ sił nadprzyrodzonych jest wszystkim, co wpływa na wydarzenia. Sam przed sobą przyznaje się do swojej swojej wady, czyli do braku zdecydowania. W dalszych scenach żałuje swoich czynów, nie przypisując winy losowi.
W miarę jak narasta jego paranoja, Makbet konsultuje się z czarownicami. Jego działania w odpowiedzi na ich przepowiednie są raczej wbrew siłom nadprzyrodzonym, co zapewnia wspomniany wcześniej efekt dramatyczny. W dalszej części dramatu, sam przed sobą przyznaje się do popełnionego zła.
W ten sposób Makbet pozwala, aby przepowiednie trzech czarownic kierowały jego poczynaniami.