W scenie portierskiej w Makbecie, Inverness, zamek Makbeta, jest przedstawiony jako piekło. To wyobrażenie jest echem tego, co właśnie wydarzyło się w zamku (zabójstwo Duncana), a także zapowiedzią tego, co ma nadejść.
Scena z portierem służy także innym celom. Po pierwsze, scena ta przynosi ulgę komiczną. Sztuka osiąga szczyt intensywności, gdy Duncan zostaje zamordowany, Makbet czuje się ogromnie winny. Suspens i intensywność są tu na wysokim poziomie.
Ale napięcie nie może pozostać długo na wysokim poziomie, ciało Duncana zostanie wkrótce odkryte. Szekspir musi szybko obniżyć intensywność, aby móc ją ponownie podnieść, gdy ciało zostanie odkryte. Scena z portierem, z jej komizmem, osiąga ten cel.
Scena ta jest jednak czymś więcej niż tylko komedią. Przede wszystkim pojawia się w niej wątek wieloznaczności. Portier wyjaśnia, że można kłamać po obu stronach skali sprawiedliwości i w obu przypadkach brzmi wiarygodnie.
W tej scenie jest więcej, ale jej użycie jako ulgi komicznej i rozwinięcie tematu równouprawnienia powinno odpowiedzieć na to pytanie.