” Don Kichot ” – w jaki sposób postawa, z którą czytelnicy zetknęli się na początku, została zakwestionowana przez wydarzenia lub doświadczenia w miarę rozwoju fabuły i zmiany bohaterów?

W ” Don Kichocie „, przez pierwszą część opowieści czytelnik interpretuje Don Kichota jako osobę pozornie obłąkaną. Wierzy, że swoim zachowaniem naśladuje honorowych rycerzy, ale nic, co robi, nie ma dla czytelnika sensu. Widzi rzeczy takimi, jakimi nie są; widzi olbrzymy tam, gdzie są tylko wiatraki. Jego zachowanie jest niemądre, szalone i niegodne podziwu. A co najważniejsze, wydaje się głupi.

To właśnie ta głupota sprawia, że Sancho wierzy, iż uda mu się oszukać go, że zobaczy konkretną kobietę w grupie trzech wieśniaczek. W tym momencie czytelnik zaczyna dostrzegać inną stronę Don Kichota, a on sam zaczyna się zmieniać. Dostrzega podstęp i widzi tylko chłopów na osiołkach. Po raz pierwszy czytelnik musi się zastanowić, co kieruje Kichotem i czy rzeczywiście nie jest on szalony. Cervantes zaczyna wprowadzać takie elementy, jak zmiana imion, które sprawiają, że świat staje się dla czytelnika mniej przejrzysty.

Pod koniec Don Kichot przyznaje, że zwariował. Pod koniec życia jest bardziej szlachetną postacią niż w czasie swoich przygód. Mówi swoim bliskim, że nigdy nie przestanie robić tego, co trzeba dla nich zrobić. Ostrzega swoją siostrzenicę przed poślubieniem człowieka, który czyta książki inspirujące jego podróże. W tym momencie początkowe wrażenie, jakie czytelnik odnosi o samym Don Kichocie i jego historii, całkowicie się zmienia. Należy go – przynajmniej w pewnym stopniu – podziwiać.