Od samego początku, Szekspir wyznacza zarówno nastrój, jak i główny temat sztuki. Zapowiada wydarzenia, które mają nastąpić, i mówi, że nic nie jest tym, czym się wydaje.
Ambicja to tylko inne słowo oznaczające ślepą żądzę władzy. Piękno jest maską dla wewnętrznej brzydoty – piękna twarz może skrywać nieczyste serce. Pozory mogą mylić.
Cytat ten reprezentuje również charaktery czarownic. Są to istoty, które nie przejmują się koncepcjami dobra i zła, Dla nich dobro i zło współistnieją razem. To oznacza, że to, co dobre, może być w rzeczywistości złe, a to, co złe, może być w rzeczywistości dobre. Natura, czy to rzeczywista, czy ludzka, jest bezprawna, a wszystko i wszyscy są zepsuci.
Wreszcie, cytat przedstawia Makbeta, tytułowego bohatera, a także Lady Makbet. Początkowo generał Makbet jest sprawiedliwy i godny zaufania. Jest także dobrym i lojalnym przyjacielem króla. Wkrótce jednak staje się zimnokrwistym mordercą. Człowiekiem, który mimo poczucia winy, a nawet żalu, pozwala, by ambicja wzięła górę nad moralnością. Lady Makbet jest inteligentną i dobrze wychowaną kobietą – uroczą i szanowaną. Jednak pod tą prawdopodobnie piękną i inteligentną twarzą kryje się dusza przebiegła i pozbawiona skrupułów. Kryje się ktoś, kto nie zawaha się popełnić nikczemnych czynów, by zdobyć władzę i sławę.