Dlaczego Agamemnon jest tak uparty w ” Iliadzie „, księdze 1?

Od początku narracji Agamemnon ukazany jest jako władca, który wymaga szacunku. Jest władcą, który patrzy na wszystko przez pryzmat szacunku. Wojna toczy się jako ćwiczenie odzwierciedlające ten szacunek, a to, co się zdobywa na wojnie i w polityce, musi być przefiltrowane przez pryzmat szacunku. To ego jest powodem, dla którego w pierwszej książce jest on tak uparty. Niełatwo mu skapitulować wobec pierwotnie sformułowanych żądań. Jednocześnie rola królewska każe mu wierzyć, że zasługuje na przyzwolenie wszystkich, odmawiając go w większości przypadków. Rywalizacja Agammenona z Achillesem opiera się również na przekonaniu, że żołnierz nie ma prawa decydować o tym, co powinien zrobić król. To właśnie ta obecność woli, wiara w jednostkę subiektywną i przekonanie, że szacunek musi kierować wszystkim i określać wartość wszystkich innych, czynią go tak upartym w pierwszej księdze i w całej narracji.