Zdecydowanie tak. Figury mowy to literackie środki porównawcze, które są używane przez prawie wszystkich autorów do opisywania i wyjaśniania. Możesz zastanowić się, w jaki sposób Dahl przedstawia bohaterów i używa figur mowy, aby stworzyć ich humorystyczny obraz i zasugerować ich cechy charakterystyczne. Jedną z moich ulubionych postaci w tej wspaniałej powieści jest rozdział szósty, w którym poznajemy pierwszego zdobywcę Złotego Biletu, Augusta Gloopa. Zastanów się, jak jest przedstawiony:
” Wielkie zwiotczałe fałdy tłuszczu wybrzuszały się z każdej części jego ciała, a jego twarz przypominała monstrualną kulę ciasta z dwojgiem małych, chciwych, kędzierzawych oczu wpatrujących się w świat. ”
Zauważmy, że jego twarz jest porównana do „monstrualnej kuli ciasta” za pomocą porównania, sugerującego, że jego twarz wygląda jak masywna kula nieugotowanego chleba. Podobnie metafora zostaje użyta, aby porównać jego oczy do porzeczek, podkreślając jego chciwość i sugerując, że naprawdę nie jest to wcale przyjemna postać. Figury mowy Dahla to zawsze wyolbrzymienia wyglądu i cech postaci, których identyfikacja i analiza jest niezwykle zabawna. Miejmy nadzieję, że ten przykład pomoże Ci znaleźć inne. Zastanówcie się nad innymi opisami postaci.