W sztuce Henryka Ibsena „Dzika kaczka” postać Hjalmara Ekdala jest przedstawiona jako zasadniczo bierna, zawsze podążająca drogą najmniejszego oporu. Choć ciągle mówi i myśli o wynalezieniu ważnego urządzenia fotograficznego, w rzeczywistości nie wynalazł go i jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek to zrobi. Pozwala żonie wykonywać większość pracy w swojej firmie, a także pozwala, by chroniła go przed rzeczywistością. Jego reakcja na odkrycie romansu Giny i sposób, w jaki potraktował Hedvig, świadczą o skrajnym egocentryzmie, o tym, że bardziej liczy się dla niego wygląd zewnętrzny niż wartość wewnętrzna.